बादलु रानी (बालकविता)

सरसर–सरसर उड्छौ साथी !
कहिले तलतल कहिले माथि 
कहिले  बन्छौ माछा, गोही
कहिले गर्छौ गडगड रोइ ।

कहिले  छेक्छौ चन्द्रसूर्य
धर्ती पार्छौ घोर अँध्यारो 
कहिले हिँड्छौ सुस्तसुस्त
कहिले हिँड्छौ चाँडोचाँडो ।

कहिले सेतो, कहिले कालो 
कहिले देख्छु  जालोजालो 
सिमसिम पानी तिमी नै पार्छौ 
सेतो असिना तिमी नै झार्छौ ।

झरझर पानी बनी झर त
सुक्खा बोटहरूमा पर त 
सबैले भन्छन् बादलु रानी 
सधैँ हिँड्ने छ तिम्रो बानी ।

---

बुद्धनगर काठमाडौँ